Als we uitsluitend digitale informatie kenden, zou de schuchtere Egyptenaar die ons nu opeens met ‘papier’ verraste vermoedelijk toch nog als briljant innovator de annalen in gaan. De kracht van papier blijft formidabel (ook al rukt de digitale variant geleidelijk op) en de combinatie van digitale snelweg en papieren route touristique is een verleidelijke.
We hebben dan ook niet lang hoeven peinzen toen het Mediafonds ons om medewerking aan een nieuw papieren kwartaalblad vroeg. De formule van het tijdschrift, dat “609” heet en zich tussen cultuur en (nieuwe) elektronische media beweegt, overlapt niet exact met die van De Nieuwe Reporter. Maar waar het innovatie en informatie-overdracht betreft, zijn er genoeg interessante raakvlakken.
Voortaan brainstormen we mee over de inhoud van het blad en gaat hier elk kwartaal een paar dagen de loper uit voor een selectie van artikelen die rond die tijd ook in “609” van het Mediafonds verschijnen. Deze week trappen we af met stukken over de interactieve webdocumentaire en de afkalvende positie van de film- en televisiekritiek.
Ter wille van het debat plaatsen we er reacties bij die de redactie van De Nieuwe Reporter van tevoren verzamelt. Laat niemand zich daardoor belemmerd voelen zijn of haar eigen reactie toe te voegen!
P.S. De Nieuwe Reporter is in gesprek over nog een tweede gecombineerd blad/web project. Meer daarover binnenkort.
Mag ik als geinteresseerde vragen naar het waarom van een abstracte titel als “609”? Daar zou die Egyptenaar het niet mee redden op de vrije markt, dunkt me..
De naam ‘Nieuwe Reporter’ suggereert dat er op een nieuwe manier aan verslaggeving wordt gedaan.
Echter, dat is met papier vrijwel niet meer mogelijk. Al 400 jaar wordt op dat medium journalistiek bedreven en ik denk dat vrijwel alles al wel is gedaan, van kleurenfoto’s tot geurpapier. Zelfs digital ink biedt niet de mogelijkheden van een beeldscherm.
Nieuwe werkwijzen en experimenten liggen in het interactieve bereik of met (3d)beeld.
“609” kan dus nooit voorbeelden, best practices of uitleg over de werking van interactiviteit geven. Want papier is nu eenmaal erg beperkt.
Vertellen over nieuwe journalistieke werkwijzen op papier klinkt in mijn oren als een poging de Tour de France te winnen op een loopfiets.
Dat de redactie niet twijfelde over het maken van een papieren tijdschrift, doet mij voorkomen alsof de redactie een stiekeme hang naar het verleden heeft, naar een medium dat makkelijk en overzichtelijk is. Dan vraag ik me af of de redactie uberhaubt wel in staat is om te vertellen over nieuwe werkwijzen en publicatiemethoden voor reporters.
Daarbij kun je je afvragen of een papieren medium überhaupt wel geconsumeerd wordt door mensen die grote interesse hebben in nieuwe werkwijzen en publicatiemethoden voor journalisten…
Zonde van de inspanning, geld en tijd.
609 – cultuur en media: het Mediafonds is gevestigd op Herengracht 609. Een luisterrijk boekje over de geschiedenis van het pand is te verkrijgen in de boekhandel: De wereld van 609, op verzoek van het fonds geschreven door Dirk van Weelden.
@ Marko Waarom, dacht je, creert Amazon in zijn gisteren bekend gemaakte uitgeefstrategie ruimte voor luisterboeken, e-boeken (Kindle) en op papier gedrukte boeken? Het is een bekende misvatting dat nieuwe media tot onmiddellijke verdringing van de oude leiden. In de praktijk bestaan ze vaak nog lange tijd naast elkaar. De meeste mensen halen informatie van internet maar blijven net zo goed papieren boeken en tijdschriften kopen. Of printen de wat langere digitale teksten omdat dat nu eenmaal wat prettiger leest. Kennelijk doe jij dat allemaal niet.
Overigens hebben we de afgelopen periode een paar uitstekende artikelen over e-readers gepubliceerd en zijn we straks – maar dat zal nog wel wat jaren duren – (hopelijk) de eersten die het flexibele digitale FOLED-scherm gebruiken waarnaar ik in mijn stuk verwijs.
@Theo Ik beweer ook niet dat papieren media niet naast de nieuwe media kunnen bestaan. Ik beweer ook niet dat er geen markt (meer) is voor papier.
Ik beweer dat voor de missie, de inhoud en de doelgroep, de Nieuwe Reporter niet geschikt is voor een papieren versie. Amazon is in alle opzichten onvergelijkbaar met De Nieuwe Reporter. De papieren, electronische boeken en audioboeken zijn tijdloos, perfect als de zo geliefde fysieke kado’s en volgen doorgaans geen actuele ontwikkelingen.
Waarbij ik me ook afvraag of de ontwikkelingen in ons vakgebied niet zo snel gaan, dat een kwartaalblad altijd te laat is.
Als je het hebt over e-readers en FOLED, dan heb je het niet over een papieren blad, zoals je in je stuk schreef. Dan heb je het over beeldschermen. Weliswaar beeldschermen die de voordelen van papieren mimieken (zoals leesbaarheid van lange teksten), maar uiteindelijk wel in potentie interactieve en veranderlijke media.
Kortom blijf ik bij mijn stelling dat een papieren kwartaalblad verspilling van inspanning, geld en tijd is.
Ik geef Theo gelijk. Er zal, op de een of andere manier, plaats zijn voor papieren producten. Er is nog nooit een nieuw medium geïntroduceerd dat een ander heeft verdrongen. Toen VHS gemeengoed werd, vreesde men voor de bioscopen. Iets dergelijks was ook het geval bij de opkomst van de televisie. De radio floreert tot op de dag van vandaag.
Wel zullen de papieren producten (en dan hebben we het toch voornamelijk over kranten)van karakter moeten veranderen, niet bevreesd zijn van de elektronische ‘concurrenten’, maar ze veeleer zien als aanvulling, als specifiek medium voor specifieke soorten van communicatie en doelgroepen. Een wisselwerking en kruisbestuiving liggen dan voor de hand.
Ik mis een paar dingen, of lees ik te snel (heb je met die digitale info, klik-klik-klik-hap-snap-snel, doe mij maar een goed boek,tsss 😉
– Oplage?
– Advertenties?
– Kosten?