Na een zoektocht van twee maanden naar gouden concepten voor de dagbladensector, wordt het voor onze Zomerreporter tijd om voorzichtig conclusies te trekken. Dat doet hij vanaf zijn laatste bestemming: Kopenhagen, waar de krantenindustrie in 2006 leek te floreren. Niets was echter minder waar. De tal van nieuwe titels die werden gelanceerd waren het gevolg van een zelfvernietigende strijd waarin uitgevers zich lieten meeslepen.
Tip #10 van onze Zomerreporter is dan ook bedoeld voor de uitgevers: Doe geen domme dingen!
Hoe fraai van opzet ook, ik denk dat Lex Boon met de laatste zes afleveringen de mist ingaat.
Tsjechie/Olomouc, SME, Pester Lloyd, Kleine Zeiting, Taz en Denemarken – het zijn allemaal voorbeelden van vernieuwing. Maar wel niet-innovatieve en/of ongeinspireerde en/of mislukte voorbeelden. Taz is van deze zes het enige voorbeeld met een positieve strekking, maar het Taz-verhaal had ook zeventig jaar geleden (!) geschreven kunnen zijn. En als het al vandaag wordt geschreven waarom dan niet over een met Taz vergelijkbare Nederlandse krant?
Mooi en goed, een waardige afsluiting van de zomerereporter2009-reeks! De laatste anderhalve minuut heb ik een paar keer opnieuw moeten beluisteren omdat je daar in een korte tijd heel erg veel zegt. Je conclusies zijn belangrijk genoeg en hadden daarom wel iets meer tijd en ruimte in je video mogen krijgen.
Ik ben benieuwd wat je hierna gaat doen.
Prima reportage. Interessant om te zien wat alleen al de dreiging van de komst van zo’n gratis krant doet met de “gevestigde orde”. Leuk om te zien wat voor een plek de krant nu in een ander land inneemt. Waarom lezen de Denen nou zoveel meer krant dan wij in Nederland doen? Daarnaast zal elke krant zich moeten blijven vernieuwen maar dat is alleen zoveel makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb soms het idee dat met het internettijdperk mensen volledig gewend zijn aan “gratis” en helemaal niet meer bereid zijn om voor informatie zoals die in kranten staat geld uit te geven. Oftewel de betaalde (papieren) krant is op zijn terugtocht.
Sent, we zijn deze zomer al eerder tot de conclusie gekomen dat we in een totale andere wereld leven, dus ik ben bang dat deze discussie weinig zin heeft. Maar, aangezien het bijna traditie is geworden deze zomer dat ik na bijna ieder verhaal mijn bedoeling ermee nog een keer aan jou uitleg, laat ik het nog een keer proberen dan.
Ik begrijp namelijk niet waar je het over hebt?
Tsjechie/Olomouc – de redacties in koffietentjes zijn een pracht idee waarmee je de kloof tussen journalist en burger kan overkomen, wat leidt tot betere lokale journalistiek én adverteerders aantrekt. Tegelijkertijd laat het zien dat er nog wel bedrijven zijn die toekomst in de krant zien en daar met volle energie instappen.
SME – de website van de krant wordt nog wel eens ‘de meeste innovatieve’ krantensite van Europa genoemd. Ze hebben van het begin af aan het Internet omarmt, maken er op duizend-en-een manieren gebruik van én verdienen er geld mee. Tegelijkertijd laat het zien waar de Nederlandse dagbladen hebben gefaald.
Pester Lloyd – een niche krant met een geschiedenis die nieuwe energie (en een toekomst) heeft gevonden door het besluit te nemen niet meer op papier te verschijnen. De kosten voor de papieren versie hingen als een blok beton aan het been van de krant – zonder dat het heel veel meer waarde had. Tegelijkertijd laat het zien hoe je dankzij het internet op een ontzettende lowcost manier aantrekkelijke verhalen kan brengen.
Kleine Zeitung – een prachtkrant op miniformaat, waar ze constant bezig met het bedenken van nieuwe (grafische) manieren om serieuze verhalen voor een breed publiek toegankelijk te maken en de doelgroep aan te spreken. Tegelijkertijd zijn ze een voorbeeld voor vele andere kranten die inspelen op het idee van ‘de krant als magazine’.
Taz – een krant die zich uit de financiele crisis weet te onttrekken doordat ze de financiele steun van de cooperatie hebben. En daarmee dag in, dag uit een mooie krant kunnen maken zonder zich druk te hoeven maken om andere zaken.
Niet innovatief omdat je dit verhaal zeventig jaar geleden (?) al had kunnen schrijven? Voor mij draait innovatie niet per definitie om het uitvinden van iets nieuws (zoals bij SME), maar soms ook om het met succes integreren van een ander concept. En voor de TAZ is het ondertussen niks nieuws meer, maar het gaat erom wat de Nederlandse kranten ermee zouden kunnen doen. Voor het NRC bijvoorbeeld zou dit misschien wel een oplossing zijn geweest.
Ongeinspireerd? Ik vind het jammer dat het enthousiasme, de energie en de creativiteit van al die journalisten die ik heb gesproken schijnbaar niet is overgekomen in de artikelen. Want dat hebben bijna alle verhalen gemeen. De hoofdpersonen zijn alles behalve inspiratieloos, en zien overal mogelijkheden en kansen.
Mislukte voorbeelden? Natuurlijk, veel van de ingeslagen wegen die ik heb beschreven deze zomer moeten zich nog gaan bewijzen. Maar daarmee zijn ze in ieder geval al een stap verder dan de kranten – en hun lezers – die blijven jammeren over ‘vroeger’. Want het businessmodel van de papieren krant zal niet langer alleen voldoende zijn, daar ligt de toekomst niet. Kranten zullen – naar voorbeeld van de kranten die ik heb bezocht deze zomer – zich bezig moeten gaan houden met het opnieuw uitvinden van de journalistiek. En dat is wat ik met mijn laatste video probeer duidelijk te maken.
En misschien is dat het. Dat je had verwacht dat deze Zomerreporter met 10 kant-en-klare oplossingen zou komen. Voor iedere krant in Nederland een. Dat heb ik inderdaad niet gedaan, maar dat was ik zoals ik in mijn introductie stuk al vertelde ook niet van plan. De toekomst is namelijk onzeker en vandaar dat in alle stukken over ‘kranten die het goed doen’ ook wel een kritische mineur-toon klinkt.
Wat dat betreft ben ik volgens mij niet de mist ingegaan. Het zal meer met jouw verwachtingen te maken hebben gehad. Daarom vraag ik me ook af waarom je de eerste 4 verhalen wel goed vond, die liggen in precies hetzelfde straatje als de andere 6.
Mooie beelden! Maar de grote hoeveelheid inhoudelijke informatie kan wellicht beter (ook) tekstueel worden gepresenteerd.
@miriam @jaapstronks Ik denk dat jullie gelijk hebben. Dit filmpje zat te vol met teveel elementen in een tekort tijdsbestek. Ik wil mooie beelden laten zien, ik wil het verhaal over de Deense krantenoorlog vertellen en tegelijktijd nog mijn conclusies trekken. En dat binnen 6,5 minuut, waarbij ik de laatste 1,5 minuut ook nog een beetje te snel en onduidelijk praat (ik moest mijn vliegtuig halen, dus was een beetje gestresst).
Ik was me er tijdens het monteren overigens wel van bewust. Vandaar dat ik wat herhalingen in mijn tekst aangebracht in de hoop het begrijpelijker te maken. Ik had natuurlijk ook een langer filmpje kunnen maken, maar daarbij stuitte ik op twee problemen. Het eerste is beeldarmoe. Ik had te weinig materiaal doordat ik pas op het allerlaatste moment (op het vliegveld) bedacht dat het wel aardig zou zijn om meteen enkele conclusies in het verhaal te verwerken. Het tweede is dat ik 6,5 minuut eigenlijk al aan de lange kant voor een video op Internet.
Ik verwacht teveel van de kijker en daar kom je in combinatie met geen enkele keuzevrijheid voor diezelfde kijker niet echt mee weg op internet.
Het grappige is dat dezelfde inhoud in een andere vorm, tekstueel zoals Jaap Stronks suggereert, waarschijnlijk beter had gewerkt. Het tekstuele gedeelte van het filmpje bestaat namelijk uit ongeveer 1100 woorden, wat ongeveer net zoveel is als bij mijn andere artikelen deze zomer.
En dat is wel het probleem van video denk ik. Wanneer goed gemaakt is het een veel aantrekkelijker en toegankelijk medium dan tekst. Tegelijkertijd is het qua informatie overdracht veel minder effectief.
Maar als je er van uitgaat dat met alle oprukkende beeldschermpjes video steeds belangrijker wordt voor de informatie overdracht, en dat videos steeds korter moeten zijn om aantrekkelijk te blijven – dan moet video online video nog wat flinke stappen gaan maken om net zo effectief te worden als tekst. En volgens mij moet je dan vooral afstappen van het passieve karakter van video. Dus óf video zelf interactief maken, óf video combineren met andere vormen van media. (maar bijvoorbeeld de Volkskrant webspecials zijn het naar mijn gevoel toch ook niet -> http://www.vkwebspecial.nl/)
Lex – fijn dat je het me nog een keer uitlegt. Maar duidelijker heb je het helaas niet gemaakt… Want eerlijk gezegd heb ik in geen enkel artikel het bewijs zien leveren dat bij het begin van de serie bij jou voorop stond: ‘dagbladen die het tegen de stroom in wel goed doen’.
Ik denk dat je niet goed heb gezocht… Notabene: die dagbladen zijn er wel degelijk!
@sent Dit stond bij mij voorop bij het begin van de serie: “De opdracht die ik van De Nieuwe Reporter heb gehad is natuurlijk een prachtopdracht. Twee maanden reizen en verhalen maken over ‘dagbladen die het tegen de stroom in – wel goed doen’. Maar net zoals dat er niet één gouden oplossing is die de dagbladensector gaat redden, is er ook niet één succesfactor te benoemen die de krant per definitie succesvol maakt.
In deze opdracht is het begrip ‘goed’ dan ook ruim op te vatten. Ik ga op bezoek bij kranten die op hun manier goed bezig zijn. Die de mooiste journalistieke stukken produceren, maar geen cent verdienen. Of die baggerjournalistiek bedrijven, maar waar het geld nog steeds binnenstroomt. Kranten die wel succesvolle innovaties hebben, die de lezers aan hun producten weet te binden of een totaal andere manier hebben bedacht om hun continuïteit te garanderen. Uiteindelijk draait het om de journalistieke succesverhalen die inspireren, aanzetten tot discussie of gewoon interessant zijn.”
En die lijn heb ik gedurende de hele reis proberen vast gehouden, en volgens mij is dat aardig gelukt.
Maar graag hoor ik over welke kranten jij verhalen had willen zien – liever nog had ik die suggesties deze zomer al gehoord.
Lex, je vraagt welke dagbladen ‘het tegen de stroom in wel goed doen’.
Sterk generaliserend: alle kwaliteitsdagbladen doen het tegen de stroom in wel goed; alle regionale dagbladen hebben het erg moeilijk; alle gratis dagbladen leiden een marginaal bestaan.
Er zal talrijke voorbeelden van kranten die het tegen de stroom in wel goed doen. Ik noem negen voorbeelden. NRC Handelsblad met de innovatie NRC Next. Of de Volkskrant met de tienduizenden digitale abonnementen. Of de Frankfurter Allgemeine Zeitung met een zeer succesvolle zondagskrant. Of de Neue Zurcher Zeitung met een eveneens succesvolle zondagskrant. Of -in krantenformaat- het Duitse weekblad Die Zeit dat niets merkt van de -veronderstelde- malaise in krantenland. Of de Vlaamse krant De Standaard met een formule waar vele Nederlandse kranten een voorbeeld aan kunnen nemen. Of de Vlaamse krant De Morgen met een formaat waar alle Nederlandse kranten een voorbeeld aan kunnen nemen. Of de Suddeutsche Zeitung met een formule die in Nederland ook zeer succesvol zou kunnen zijn. Of, veel dichter bij huis, Het Parool: deze krant ziet dit jaar de verkochte oplage behoorlijk stijgen; Het Parool (zo dicht bij huis!) had in deze serie niet mogen ontbreken.
Nee Sent, ik vraag me niet af welke dagbladen ‘het tegen de stroom in goed doen’, maar wat volgens jou dan een goede en interessante invulling was geweest van die opdracht.
Met je generalisatie kan ik niks, en ben ik het niet mee eens. Die vaste driedeling kan je allang niet meer maken. En net zoals ‘de digitale krant’ is de ‘kwaliteitskrant’ een stokpaardje van je die je zowat in iedere discussie naar boven brengt. En als ik iets niet innovatief of ongeinspireerd vind is het die digitale krant zoals je weet. Daarnaast valt over het succes nog wel te twisten, net zoals bij de NRC next.
Een verhaal over de zondagskrant had ik graag willen maken, dat was het plan voor Denemarken, maar de ‘Weekendavisen’ verliest daar enorme aantallen lezers.
En je andere ‘tips’? Wat zijn die formules? En waarom zou een verhaal over het formaat van bijvoorbeeld De Morgen een beter verhaal opleveren dan over het formaat van Kleine Zeitung?
Met het voorbeeld van het Parool laat je zien dat jij de opdracht die ik van DNR heb gekregen totaal niet begrijpt.
Lex: je zit inderdaad op een geheel andere golflengte.
Als ik al jouw artikelen tegen het licht houd, dan zijn er maar drie geweest die -voor mij- enige informatieve waarde hadden: Ouest France, Spanje en Londen. Van alle andere artikelen heb ik mij afgevraagd waarom ze ‘meededen’ in deze serie.
Als je een verhaal had willen maken over recent opgerichte en zeer succesvolle zondagskranten dan kom je automatisch uit bij FAZ en NZZ.
Wat de formule van De Standaard betreft. Mijn advies is: lees die krant eens, zowel door de week als de zaterdageditie.
Wat het formaat van De Morgen betreft: dat is om lyrisch van te worden. Geheel journalistiek Nederland (op enkelen na) is er lyrisch van geworden – dat zou je toch zo langzamerhand moeten weten.
En als je lyrisch bent geworden, vraag dan ook even hoe het tegenwoordig gaat met Het Parool. Je zult versteld staan! Je hebt dan stof voor een interessant DNR-artikel.
Sent, wat let je? Pak je camera en je laptop en ga de reportages maken waarmee je de boodschap van Lex kunt weerleggen.
Wierda zal mogelijk af en toe gelijk hebben, maar zijn toon is tamelijk misplaatst. Uit al zijn reacties blijkt, ook op andere artikelen, dat hij een heel nare man moet zijn.
Lex Boon schrijft op DNR een groot aantal artikelen met een sombere, treurig stemmende tendens. Als reactie hierop meld ik, desgevraagd, een groot aantal successtory’s die Lex Boon heeft laten liggen en wat schrijft vervolgens J. Kuijpers over mijn enthousiasme?
Sent, jij vindt mijn artikelen somber en treurig stemmend omdat ze niet rijmen met jouw – naive- toekomst beeld van de krant. Er moeten dingen veranderen, en als je dat niet wilt dan kan ik voorstellen dat je niet vrolijk van deze serie wordt. Net zoals dat ik treurig wordt van jouw eeuwig terugkerende digitale VK voorbeeld.
Ik zie in de verhalen die ik heb gemaakt prachtige aanknopingspunten voor hoe je kranten nieuw leven in kan blazen, en ben veel positiever over de toekomst van de krant dan voor mijn reis. Die enthousiasme komt volgens mij ook wel terug in mijn artikelen (en op mijn eigen weblog, en op Twitter) en ik vind het jammer dat dat blijkbaar niet bij iedereen aanstekelijk werkt.
Aan de andere kant, bij iemand met zo’n andere golflengte zit is 3 van de 10 misschien geeneens zo’n slechte score.
Lex, wat mij is opgevallen is de respons op jouw artikelen. Londen: 0 reacties; Sark: negatief (Miriam); Ouest-France: 0 reacties; Spanje: 1 reactie; Olomouc: 0 reacties; SME: commercieel een flop; Pester Lloyd: een eenmanssite, meer is het niet; Kleine Zeitung: 2 reacties; Taz: 0 reacties; Denemarken: mislukt project.
Hieruit zou je toch het een en ander kunnen afleiden.
Het is dat ik van nature een optimist ben en weet hoe de krantenwereld in elkaar zit – want met alleen de informatie uit jouw artikelen zou je in een depressie raken.
@Wierda
Quote: Lex, wat mij is opgevallen is de respons op jouw artikelen. Londen: 0 reacties; Sark: negatief (Miriam); Ouest-France: 0 reacties; Spanje: 1 reactie; Olomouc: 0 reacties; SME: commercieel een flop; Pester Lloyd: een eenmanssite, meer is het niet; Kleine Zeitung: 2 reacties; Taz: 0 reacties; Denemarken: mislukt project.
Hieruit zou je toch het een en ander kunnen afleiden.
Het is dat ik van nature een optimist ben en weet hoe de krantenwereld in elkaar zit – want met alleen de informatie uit jouw artikelen zou je in een depressie raken.
———-
En dat is nog eens opbouwende kritiek waar Lex wat mee kan…
Misschien kun je je nog verbeteren op het geven van feedback. Of weet jij al hoe de wereld van feedback in elkaar zit?
Of beter nog, houd je wat meer bezig met relatiebemiddeling. Jouw optimisme (wat letterlijk van mijn scherm spat) kunnen ze op dat gebied zeker gebruiken.
Lex, je ziet de zaken te smal. Reacties zijn niet beperkt tot DNR. Er zijn meer plaatsen op het internet waar gecommuniceerd wordt. (Nee, ik ga niet zeggen waar, want ik vind het wel goed zo.)
Even over het ijdel gebruik van mijn naam. Wat bedoel je met “Sark: negatief (Miriam)”?
Op het artikel over Sark is heel behoorlijk gereageerd. Mijn reactie was beslist niet negatief. Ik was de eerste die op dat artikel reageerde en wel met de opmerking ‘Knap!’.
Naar aanleiding van de video heb ik voor het eerst ook een video in elkaar geknutseld. Als fotografe had ik nooit de behoefte om een videocamera ter hand te nemen, maar de Zomerreporter 2009 heeft me zo gek gekregen dat ik het toch eens ben gaan uitproberen. En het smaakt naar meer!
Het zou mij niet verbazen als er meer mensen inspiratie hebben kunnen putten uit de reportages van Lex. Dat jij daar niet bij hoort is pech… voor jou.
Grrrr… Waar is de Edit-knop… Mij vorige reactie had natuurlijk niet moeten beginnen met “Lex,” maar met “Sent,”:
Sent, je ziet de zaken te smal. Reacties zijn niet beperkt tot DNR. Er zijn meer plaatsen op het internet waar gecommuniceerd wordt. (Nee, ik ga niet zeggen waar, want ik vind het wel goed zo.)
Miriam, ik discussieer op internet ook op meer plaatsen dan DNR.
De bijdrage van Lex over Sark is de enige (sic) waar behoorlijk veel op is gereageerd. De positieve reacties (en dat zijn er vele) hebben allemaal betrekking op de wijze waarop Lex verslag heeft gedaan. Dat is inderdaad: chapeau!
Over de journalistieke situatie op Sark zelf valt niets positiefs te melden. Miriam, ook jij bent daar kritisch over – kritisch over de functie van die A4tjes. Op 18 augustus suggereer je dat de vakantiereporter volgend jaar maar eens in eigen land moet doorbrengen. Overigens een suggestie waarbij ik me -gedeeltelijk- kan aansluiten.
Sent, ik vind het prima als jij vindt dat het hele project mislukt is. Sinds we tot de conclusie zijn gekomen dat we beide in een totaal verschillende wereld leven, heeft jouw mening voor mij weinig waarde.
Wel ben ik nog steeds nieuwsgierig waarom je nu precies vindt dat het project mislukt is. Daar heb je nog steeds geen antwoord op gegeven.
Ik heb al uitgelegd waarom het niet klopt als jij zegt dat mijn verhalen over ‘niet-innovatieve en/of ongeinspireerde en/of mislukte voorbeelden’ gaan. Geen inhoudelijke reactie van jouw kant.
Vervolgens heb ik uitgelegd hoe mijn verhalen kloppen met mijn interpretatie van de opdracht (die ik voor dat ik vertrok kenbaar heb gemaakt). Geen inhoudelijke reactie van jouw kant.
Je geeft alleen nog eens jouw visie op de krant die je tot in den treure hier op DNR herhaald. Ik wijs je erop dat ik je dat niet vroeg en vervolgens herhaal je hetzelfde riedeltje.
Vervolgens kom ik maar tot de conclusie dat je eigen naive vooringenomen mening projecteert op mijn verhalen en dat het daarom nog best knap is dat je 3 van de 10 artikelen nog te pruimen vindt.
Wederom geen inhoudelijke reactie. Je probeert met het aantal reacties het succes af te meten (die vlieger gaat niet op), verwart interessante kritische opmerkingen met een negatieve beoordeling van het artikel en komt wederom met stellingen die ik allang heb weerlegt (SME geen commercieel succes???) of niet onderbouwd zijn (Kopenhagen verhaal mislukt?).
Je doet het vaker op DNR, en het komt de inhoudelijke discussie nooit ten goede. Iedere keer komt je op de proppen – hoevaak het al is weerlegd met alle mogelijke bewijzen – met de dezelfde nooit goed onderbouwde stokpaardjes ‘kwaliteit is de toekomst’, ‘gratis bestaat niet’ en ‘digitale krant is toekomst van het internet’.
Heb je nu ook ‘Zomerreporter 2.0 project is mislukt’ aan je repertoire toegevoegd?
Je zegt dat je weet dat hoe de krantenwereld in elkaar zit. Volgens mij weet je vooral hoe de krantenwereld in elkaar zat, en weiger je toe te geven dat die hele wereld de afgelopen jaar is veranderd. En – om maar weer terug te keren naar het eigenlijke onderwerp van deze post – die krampachtige, naive, ietwat arrogante hang naar datgene wat al lang niet meer is (afgewisseld met ondoordachte, willekeurige, kansloze sprongen in het diepe) is precies de houding van de uitgevers. En daarmee zetten ze de invloed van de prachttitels (en daarmee een deel van de journaistiek) op het spel.
@ Sent Het is onjuist om het welslagen van een project af te meten aan het aantal reacties. Het zijn niet de minste artikelen en producties – en die van Lex reken ik daar nadrukkelijk toe – die zo afdoende informeren dat ze zelfs de meeste kritische consument even geen vragen of opmerkingen ontlokken.
Beste Theo. Ik heb me dagenlang afgevraagd waarom het bijvoorbeeld na het Taz-artikel stil is gebleven. Volgens mij omdat het een project beschrijft waarin niets staat dat het reageren waard is. Het beschrijft een gang van zaken die ook zeventig/tachtig jaar geleden al gangbaar was.
En neem het geval Sark. Een prachtige productie van Lex maar het gaat (bijna) nergens over. Datzelfde geldt o.a. ook voor de Pester Lloyd. Lex meldt zelf dat zijn Denemarken-project inhoudelijk is mislukt vanwege het debacle van Weekendavisen.
Ik heb veel bewondering voor de wijze waarop Lex het project heeft vervaardigd. Maar ik ben wat moedeloos geworden over de tien projecten zelf: de meeste zijn nichezaken of (bijna) mislukte zaken. Dat kan toch niet de vooropgezette bedoeling zijn geweest? Ik kan zo tien projecten noemen met een positieve tendens, tien projecten waaruit elan blijkt, tien projecten waarover Lex prachtige artikelen zou kunnen schrijven of filmen.
Sent orakelde opnieuw: “Ik kan zo tien projecten noemen met een positieve tendens, tien projecten waaruit elan blijkt, tien projecten waarover Lex prachtige artikelen zou kunnen schrijven of filmen.”
A) Noem ze
B) Ga zelf die prachtige artikelen schrijven of filmen
Sent, ik zou eigenlijk niet meer moeten reageren natuurlijk. Maar kan het ook niet laten.
Denemarken project inhoudelijk mislukt? Ik heb het niet gezegd hoor. Het is nog steeds een pracht verhaal om mijn conclusies aan op te hangen. Alleen de vorm (veel eigen tekst in video) was misschien niet ideaal.
Het Sark verhaal dat nergens over ging? Kijk eens naar de prachtdiscussie over journalistiek/democratie die op het weblog van Jaap Stronks ontstond.
TAZ verhaal is overigens op verzoek van DNR lezer geschreven die zich afvroeg of er niet een toekomst zit in cooperatieve modellen – hoe ouderwets dat misschien ook is. De TAZ laat zien dat het goed kan werken. Wie weet was het wat voor NRC geweest, die nu zelfs misschien in de handen dreigt te vallen van Veronica. De aanzet tot die discussie heb ik gegeven, jammer dat die discussie niet ontstond – en dat jij er nu pas over begint.
Sent, dat jij moedeloos wordt van mijn verhalen zegt toch echt meer over jezelf dan over mijn verhalen.
Voor de rest sluit ik me aan bij Miriam. Volgend jaar zoekt DNR vast weer een zomerreporter. Lijkt me interessant!
Kan Wierda vertellen waaruit zou moeten blijken dat hij weet hoe de krantenwereld in elkaar zit?
Sent Wierda dé Zomerreporter van 2010! Ik ben vóór!
Hee Lex Boon,
Aller eerst wil ik melden dat ik onwijs heb genoten van je reportages.
Maar ik heb een vraag: hoe heb jij die time lapse gemaakt. Althans ik zie er meerdere. Heb je op ieder punt een uur gezeten naast een draaiende camera of heb je hier een handig trucje voor?
Groet,
Maxim
@maxim het valt wel mee hoeveel tijd het kost om die timelapses te maken. Heb inderdaad iedere keer een tijdje naast mijn draaiende camera gestaan, maar dan was nooit langer dan 5 of 10 minuten per shot. Als je dat op een mooi tempo versneld (35x heb ik gedaan geloof ik), hou je iedere keer 10 seconden over. Veel langere shots heb ik niet nodig gehad.
Bedankt meneer Boon voor een aantal opmerkelijke artikelen en een hele aardige video (ondanks dat mijn PC een beetje moeite had met afspelen).
Uw conclusies in het laatste gedeelte van de video’s zijn iets te algemeen, maar goed u geeft uw redenen daarvoor zelf al. Bedankt voor een boel inspiratie.